συνβετρανός

ὁ Α

ο εξίσου εμπειροπόλεμος, παλαιός πολεμιστής.

[ΕΤΥΜΟΛ. < λατ. conveteranus «συναπόμαχος», με απόδοση τού α' συνθετικού con- με το αντίστοιχο συν-* και μεταφορά τού τ. veteranus (βλ. λ. βετεράνος)].